De Caravan Makelaar: Home

Voortdurend onderhoud is nodig om de weg begaanbaar te houden, maar dat kost uiteraard geld - camper evasion. Het uitzicht is weer fantastisch en we genieten volop. In ruim twee uur arriveren we op camping Inimi. “Rebonjour, Nosnos!”, verwelkomt Mahmoud ons - camper evasion. Zo wordt Ina genoemd. Nos-nos is een sterke koffie, met voor de helft aangevuld met melk

Ina legt regelmatig uit dat haar vader uit Indonesië komt en haar moeder uit Nederland en zij nos-nos, half- half is. Het grapje slaat altijd aan, maar nooit eerder is ze zelf Nosnos genoemd. Dat vinden wij dan weer grappig (camper evasion). “Jullie plekje is bezet”, wordt ons verteld als we aankomen

De in verval rakende pas Amogjar Vandaag rijden we naar onze vrienden richting Tichitt. Eerst koopt Jeroen met Mahmoud in Atar een snorkel en extra brandstoffilter. Ina blijft alleen op de camping en neemt de honneurs waar - camper evasion. Een belangrijke taak! Na een uurtje komen de mannen terug en kunnen wij vertrekken

Wat een prachtige plek met een aangenaam briesje. Na drie kwartier breken we op. Nog een lange weg te gaan. camper evasion. Zonder navigator rijden we verder omdat de weg bekend is. We gaan onze vrienden achterna richting het zuidoosten naar Tidjikdja en Tichitt. We moeten de eerste en enige afslag links nemen

Onderweg naar Tidjikdja We kachelen met een gangetje van 75 km/u over een redelijk goede asfaltweg met af en toe diepe gaten. Het landschap wordt vlak en eentonig. Dat is vreemd, want we zouden langs de bergen moeten rijden - camper evasion. Jeroen kijkt op de navigatie. Verschrikt roept hij: “Joh, we rijden op de RN1 richting Nouakchott! De afslag was zeker 1,5 uur terug”

Minivan Camper

100 km terug rijden vinden we geen optie en eensgezind besluiten we door te rijden naar de hoofdstad (camper evasion). Na nogmaals twee uur rijden zien we net onder de plaats Akjoujt een heuvel bedekt met zwarte lavastenen (Mobilhome opkoper). Een mooie plek voor een bivak. Dan is het de beurt aan Ina. Ze heeft voor het eerst tijdens al haar reizen darmproblemen

We informeren onze vrienden over de verandering van onze reis. Aan de ene kant is het jammer omdat we nu toch in Mauritanië zijn en het gebied bij Tidjikdja en Tichitt heel mooi is. Aan de andere kant kunnen we eerder en langer naar Senegal en The Gambia, ons oorspronkelijke reisdoel.

Jeroen zit achter het stuur, want Ina is nog wat slapjes en moe. Onderweg slaapt ze in het gangpad van de auto. De rit duurt ruim 3,5 uur (camper evasion). Er waait voortdurend zand over de weg vanuit het oosten en soms is het zicht minder dan 50 meter. We naderen Nouakchott en het wordt steeds drukker op de weg

Verkeersregels zijn er ongetwijfeld, maar we zijn er nog niet achter welke, want iedereen doet maar wat: stoppen of doorrijden bij een rood stoplicht, wel of geen voorrang verlenen op een rotonde, verkeer van rechts wel of geen voorrang verlengen, alles gepaard met getoeter - camper evasion. De politie kijkt voornamelijk toe en grijpt niet in

Raambeveiliging Camper

Uiteindelijk vindt iedereen zijn weg en zien we geen ongelukken. Dwars door de drukke hoofdstraat bereiken we Camping Africa Escale - camper evasion. Binnen de muren parkeren we in een oase van rust en fijne, relaxte ambiance. We krijgen een welkomstdrankje en we ontmoeten de broer van Sidi, eigenaar van de camping in Atar

Het is heerlijk! Echter, de maag van Ina is nog niet in orde en ze houdt helaas niets binnen (camper evasion). ’s Avonds kijken we op een groot breedbeeldscherm naar de African Cup, Marokko tegen Zuid-Afrika. De aanwezige Mauritaniërs zijn duidelijk voor Marokko, maar ze worden met 2-0 uitgeschakeld. De tv blijft aan, iedereen gaat naar bed en ook wij kruipen de daktent in

Als we terug komen uit Senegal, is deze namelijk verlopen. Om 9.00 rijden we weg om op tijd bij de politie te zijn - camper evasion. Je weet nooit hoe lang het gaat duren. Het is 15 minuten rijden van de camping. We schieten aardig op, totdat we in de buurt van de markt voor een stoplicht staan

Zeer langzaam komen we bij het kruispunt waar we afslaan en met een omweg naar de politie rijden - Camper inkoop. We lopen het politiegebouw in en een man moet elke bezoeker registreren. camper evasion. We zeggen duidelijk onze achternaam en hij schrijft het fonetisch in het Arabisch op in een schrift. Onze telefoon moeten we achterlaten, alleen onze autosleutels en geld mogen we meenemen

Boffen wij even! Dan worden we voor een 2e keer geregistreerd - camper evasion. Weer spreken we onze namen goed uit en we zien onze namen genoteerd in het Arabisch van rechts naar links. Daarna gaan we op zoek naar het juiste kantoor. Een behulpzame agent wijst ons de weg. In het kantoor zit de vrouwelijke chef

Nederland Bewijst Caravan- éN Camperland Te Zijn

Moeizaam en met een chagrijnig gezicht komt ze uit haar stoel. Ze had net zo’n gezellig theekransje met haar mannelijke collega’s. Ze is kortaf en gebiedt ons mee te lopen. Voor haar gesloten kantoor zoekt ze naarstig en al kreunend en steunend in haar tas naar de sleutel om haar kantoor te openen en vist deze uiteindelijk uit haar tas.

“Ja”, zegt ze, “als jullie per persoon 1 kopie van het paspoort, 1 kopie van het visum hebben en 2 pasfoto’s. Die hebben we niet. camper evasion. Gelukkig is er op loopafstand een zaak waar we dat allemaal kunnen regelen. Maar helaas, in de hele wijk is er stroomstoring. Omdat we het geregeld willen hebben, wachten we 2 tot 3 uur

We krijgen thee en de jongeman verontschuldigt zich voor het ongemak. Na 5 uur wachten stappen we op en gaan terug naar de camping. Daar is de elektriciteit niet afgesloten. Eind van de middag lopen we naar een zaak waar we de kopieën en pasfoto’s kunnen laten maken. We moeten 400 ouguiya betalen, een tientje.

Ze wisten niet zeker of het geld nog wordt gebruikt (camper evasion). We hebben er al veel lol mee gehad. De jongeman die ons helpt, kijkt er goed naar en zegt dat het niet meer geldig is. De eigenaar is net binnen gelopen en hij is dolblij verrast. Hij wil het oude geld heel graag hebben, ondanks dat het niets waard is